Łoboda ogrodowa to warzywo, które było znane i cenione już w czasach starożytnych. Jest ono nie tylko bardzo smaczne, ale również ma wiele właściwości prozdrowotnych. Do Polski łoboda trafiła w XVIII wieku i była niezwykle popularnym warzywem spożywanym na co dzień. Później nieco o niej zapomniano, ale dziś znowu wraca do łask.
Łoboda ogrodowa jest warzywem liściastym o pięknych neonowozielonych lub purpurowych liściach. Można ją spożywać na surowo albo w postaci gotowanej. W ogródku możemy ją uprawiać od wiosny do jesieni, a zimą w domu z powodzeniem wyhodujemy z niej pyszne i zdrowe kiełki. W dodatku łoboda to nie tylko smaczne warzywo, ale także piękna roślina dekoracyjna, która może być ozdobą dla naszego ogrodu, tarasu lub balkonu.
Łoboda ogrodowa - charakterystyka
Łoboda należy do roślin łatwych w uprawie i zaliczamy ja do warzyw liściastych przeznaczonych na tak zwany szybki zbiór. W praktyce oznacza to, że od momentu wysiewu do osiągnięcia przez to warzywo gotowości do spożycia nie mija dużo czasu - zwykle jest to około 30 dni.
Atriplex hortensis, czyli łoboda ogrodowa jest rośliną jednoroczną z rodziny komosowatych, która naturalnie spotykana jest w Azji oraz Europie Południowej. Zdziczałe rośliny można również spotkać w Polsce. Często uznawane są one za chwasty.
Łodygi łobody są proste, a liście jajowato-wydłużone lub trójkątne, a ich barwa jest uzależniona od odmiany. Dostępne są dwie wersje łobody:
- ta o bardziej tradycyjnym wyglądzie i zielonych z wierzchu oraz seledynowych od spodu listkach,
- pięknie wybarwiona odmiana purpurowa, której listki z wierzchu są ciemnoróżowe, a od spodu intensywnie purpurowe.
Jeśli wiosną nie zbierzemy młodych listków łobody w celach konsumpcyjnych, to latem roślina bardzo wyrośnie - może osiągnąć nawet do 1,5 metra wysokości. W okresie od lipca do września pojawią się również na niej drobne kwiaty zebrane w okazałe dekoracyjne kłosy, które są piękną ozdobą ogrodu. Nasiona łobody są pojedyncze i ukryte w podsadkach.
Łoboda ogrodowa - uprawa
Łoboda ogrodowa jest łatwa w uprawie, nie ma specjalnych wymagań stanowiskowych. Rośnie nawet w słabych glebach i przy niezbyt dobrym nasłonecznieniu. Jednak, aby uzyskać jak najlepszy plon, warto zapewnić roślinom optymalne warunki wzrostu. Znajdźmy dla niej w naszym ogrodzie, na tarasie lub balkonie miejsce słoneczne, z żyzną próchniczną przepuszczalną i umiarkowanie wilgotną glebą.
Podstawowe zasady uprawy łobody ogrodowej w trzech krokach:
- wysiew;
- pielęgnacja;
- zbiór.
1. Wysiew nasion
Nasiona tego warzywa najlepiej wysiewać rzędowo późną wiosną. Nasiona tego warzywa bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego, aby mieć pewność, że zbiór będzie wystarczający, należy ich wysiać sporo, gdyż zapewne część i tak nie wzejdzie. Nasiona łobody przykrywamy cienką warstwą ziemi - 5-10 mm.
Kiełkują one bardzo szybko, pierwsze wschody powinniśmy zauważyć już po zaledwie kilku dniach. Tempo rozwoju rośliny również jest duże, dlatego na zbiór jej smacznych liści nie będziemy musieli długo czekać.
Na mniej zasobnych stanowiskach lepiej sprawdza się odmiana purpurowa, a na lepszych glebach zielona.
Roślinę możemy wysiać na grządkach w ogródku, ale również w skrzynkach balkonowych lub dużej donicy na tarasie.
2. Pielęgnacja
Łoboda ogrodowa nie wymaga zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Powinniśmy pamiętać w szczególności o jej regularnym podlewaniu, zwłaszcza jeśli jest bardzo ciepło. Ponadto, kiedy rośliny są jeszcze młode, należy grządki z łobodą codziennie odchwaszczać, aby nie przytłoczyły kiełkujących siewek. Dorosłe rośliny, z reguły nie dają się zagłuszać pospolitym odmianom chwastów.
3. Zbiór
Młode listki nadają się do spożycia już po 4-5 tygodniach od siewu. Warto wysiać sobie kilka rządków roślin w odstępie kilku dni, co zapewni nam rozciągnięty w czasie zbiór i dostęp do młodych listków przez kilka kolejnych tygodni.
Zbiór jest prosty i polega na ręcznym delikatnym zerwaniu liści. Pamiętajmy, aby przed spożyciem dobrze je wypłukać z pozostałości ziemi.
Łoboda ogrodowa w kuchni
W przypadku łobody ogrodowej spożywamy wyłącznie liście. Starsze łodygi oraz nasiona nie nadają się do jedzenia.
Łobodę możemy jeść dokładnie w taki sam sposób jak sałatę, czy szpinak. Świetnie nadaje się do różnego rodzaju sałatek i kanapek. Jest nie tylko pyszna, ale również niezwykle dekoracyjna, przez co istotnie wpływa na wartość estetyczną dań.
Listki łobody można również udusić podobnie jak szpinak i doprawić czosnkiem oraz łyżką dowolnej nierafinowanej oliwy z pierwszego tłoczenia.
Zupa wiosenna z łobody ogrodowej - przepis
Mało kto wie, o tym, że z łobody ogrodowej można również przygotować pyszną wiosenną zupę. Danie to cieszy się ogromną popularnością w Rumunii. Jego przygotowanie jest proste. Potrzebne będą następujące składniki:
- 200-300 gramów liści łobody,
- dwie średnie cebule - najlepiej czerwone,
- 2 łyżki mąki,
- 4 łyżki oleju,
- 1 jajko,
- litr dowolnego bulionu,
- 100 ml śmietany,
- pęczek pietruszki,
- sól i pieprz.
Liście łobody dokładnie myjemy i wrzucamy do wrzątku na dwie minuty. Następnie odsączamy je i kroimy w paski. Cebulę drobno siekamy, posypujemy mąką i smażymy na złoty kolor. Łączymy ze sobą pokrojone listki łobody, podsmażoną cebulę oraz bulion. Dodajemy sól i pieprz do smaku i gotujemy 15-20 minut, aż liście łobody całkowicie zmiękną. Po tym czasie pyszna zupa jest gotowa.
Podajemy ją podobnie jak zupę ze szpinaku, to znaczy nalewamy na talerze i dekorujemy pokrojonym ugotowanym na twardo jajkiem, odrobiną gęstej śmietany i dużą ilością natki pietruszki. Warto wypróbować to pyszne i proste w przygotowaniu wiosenne danie. Jest ono szczególnie atrakcyjne, jeśli do jego przygotowania użyjemy odmiany łobody o intensywnie purpurowych liściach.