Nadwzroczność a krótkowzroczność - czym się charakteryzują?

Problemy w obrębie narządu wzroku mogą mieć różne podłoża. Większość wad ma charakter wrodzony, aczkolwiek istnieją również takie, które można nabyć wraz z upływającym czasem. Dwie, przeciwstawne i najpopularniejsze schodzenia to bez wątpienia hiperopia oraz miopia. Czym one się charakteryzują i jak można je korygować?

Czym jest miopia?

Miopia to profesjonalne określenie wady wzroku jaką jest krótkowzroczność. To jedna z powszechniej występujących wad zarówno w przypadku dzieci jak i w przypadku dorosłych. Krótkowzroczność spowodowana jest głównie tym, że moc optyczna wynikająca z kształtu rogówki staje się zbyt duża w porównaniu do całkowitej długości gałki ocznej. Jak łatwo można się domyślić, krótkowzroczność sprawia, że maksymalnie ostry obraz nie tworzy się bezpośrednio na siatkówce oka, więc widziany jest w formie rozmytej. Ta wada wzroku najczęściej uwidacznia się w dzieciństwie i może być związana z obciążeniami genetycznymi występującymi w rodzinie.

W jaki sposób widzi krótkowidz?

Krótkowzroczność sprawia, że osoba dotknięta tą wadą widzi wyraźnie obiekty, które znajdują się najbliżej zasięgu wzroku. Krótkowidz jednak może mieć problem z wyraźnym widzeniem tego, co znajduje się w nieco większej odległości. Zwykle spoglądanie na dalekie przedmioty powoduje ich rozmywanie się, niewyraźne kontury oraz specyficzne "falowanie" obrazu.

Co to jest hiperopia?

Hiperopia to nic innego jak nadwzroczność. Łatwo można się domyślić, że krótkowzroczność i nadwzroczność to swoiste przeciwieństwa. W tym wypadku jednak mówi się o sytuacji w której moc optyczna wynikająca z ogólnego kształtu rogówki jest zbyt mała w porównaniu do całkowitej długości gałki ocznej. Mówiąc prościej - światło, które wpada do oka ogniskowane jest tuż za siatkówką, zamiast bezpośrednio na jej powierzchni. Analogicznie doprowadza to do tego, że pojawiają się problemy z widzeniem. Co ciekawe, nadwzroczność dotyka dzieci w momencie urodzenia, jednak wraz z kolejnymi etapami rozwoju, po prostu ona przemija. W przypadku dorosłych, nadwzroczność uwidacznia się zazwyczaj wraz z wiekiem.

Jak widzi dalekowidz?

Dalekowidz nie ma najmniejszych problemów z dostrzeganiem przedmiotów, które znajdują się w dalszej odległości. Są one wyraźne i nie rozmywają się. Jednak problemy pojawiają się w przypadku patrzenia na konkretne przedmioty z bliska jak np. podczas czytania książki. W tym momencie literki mogą się rozmazywać, a widzenie staje się nieostre.

Jak można korygować hiperopię i miopię?

Do korygowania krótkowzroczności i nadwzroczności można stosować soczewki sferyczne. Jest to najpopularniejszy rodzaj soczewek, który koryguje nieprawidłowe ogniskowanie się światła na siatkówce oka. W przypadku krótkowzroczności zaleca się soczewki sferyczne o mocach minusowych, które pozwolą na wyraźne widzenie przedmiotów umieszczonych dalej od aparatu wzroku. Z kolei w przypadku dalekowzroczności korzysta się z soczewek sferycznych o mocach plusowych. Ich dokładne parametry powinny zostać dobrane przez okulistę.